هيونداي به مشاركت خودرو سازان خارجي تن نداد

۲۱ بازديد

مطالعه عملكرد شركت هيونداي موتورز به‌عنوان يكي از موفق‌ترين شركت‌هاي خودروسازي در نيم قرن اخير نيز نشان مي‌دهد كه اين شركت كره‌اي براي رسيدن به موفقيت، بيش از هر چيزي بر توانمندي خود در مديريت تكيه كرده است و حتي آن جايي كه دولت قصد دارد آزادي عمل هيونداي را محدود كند و هيونداي را به‌سمت مشاركت با خودروسازان خارجي سوق دهد، در مقابل دولت ايستادگي كرده و راه توسعه مستقل خود را پيش مي‌گيرد.

مطالعه عملكرد شركت هيونداي موتورز به‌عنوان يكي از موفق‌ترين شركت‌هاي خودروسازي در نيم قرن اخير نيز نشان مي‌دهد كه اين شركت كره‌اي براي رسيدن به موفقيت، بيش از هر چيزي بر توانمندي خود در مديريت تكيه كرده است و حتي آن جايي كه دولت قصد دارد آزادي عمل هيونداي را محدود كند و هيونداي را به‌سمت مشاركت با خودروسازان خارجي سوق دهد، در مقابل دولت ايستادگي كرده و راه توسعه مستقل خود را پيش مي‌گيرد.

در پي شرايط سخت سياسي حاكم بر كره جنوبي و بحران‌هاي اقتصادي اوايل دهه 1980، دولت كره تصميم به بازنگري در سياست‌هاي حمايتي خود از صنعت خودروسازي گرفت و به‌منظور ايجاد فضاي يك‌پارچه توليد، انحصارگرايي در بخش خودروهاي سواري را در دستور كار خود قرار داد، بنابراين به شركت هيونداي توصيه كرد كه به‌منظور ايجاد انحصار در اين بخش و نيز انتقال فن‌آوري روز دنيا به داخل كشور كره، با جنرال موتورز آمريكا براي تأسيس يك جوينت ونچر مذاكره كند، اما شركت هيونداي به همكاري با جنرال موتورز علاقه‌اي نداشت، چرا كه اين شركت از مذاكرات و همكاري‌هاي گذشته با فورد، ديگر شركت آمريكايي خودروساز تجربيات خوبي نداشت.

با اين حال، هيونداي بر اثر فشارهاي دولتي در آگوست و سپتامبر 1980 با جنرال موتورز به مذاكره نشست و  خيلي زود به بن‌بست رسيد. جنرال موتورز به اين دليل كه 50% از سهام بزرگ‌ترين رقيب هيونداي در بازارهاي داخلي را در اختيار داشت، خواستار نيمي از سهم شركت جوينت ونچر جديد بود، اما مدير و مالك هيونداي زير بار فشارهاي جنرال موتورز نمي‌رفت و اصرار داشت كه سهم هر شركت بايد بر اساس ارزش دارايي‌هاي آن شركت در كره محاسبه شود و در نهايت 20% سهم براي شركت آمريكايي قائل بود. بالاخره جنرال موتورز با حداقل 33% از سهم مشاركت موافقت كرد تا بتواند از حق وتو در تصميمات مديريتي شركت استفاده كند، اما هيونداي كه اهداف و راهبردهاي خود را در تضاد با برنامه و اهداف شركت رقيب مي‌ديد، حتي اين ميزان از سهام را هم نپذيرفت.

جنرال موتورز اصرار داشت كه جوينت ونچر بايد به‌عنوان يك زيرمجموعه از شبكه توليد بين‌المللي اين شركت فعاليت كرده و تنها محصولاتي با فن‌آوري و طراحي جهاني جنرال موتورز را توليد كند. همچنين، جنرال موتورز براي جلب نظر دولت كره و هيونداي، طرح ايجاد يك شبكه بزرگ توليد قطعات و تجهيزات در كره جنوبي را پيشنهاد مي‌داد كه توليدات آن از طريق شبكه توزيع جنرال موتورز در بازارهاي جهاني به فروش برسد. با اين حال، هيونداي قصد داشت استقلال خود در مديريت شركت و توليد محصول را حفظ كند تا بتواند در انتخاب محصول براي بازارهاي داخلي و خارجي آزادي عمل داشته باشد.( لوازم يدكي هيونداي )

در نهايت، هرچند كه انحصار در بازارهاي داخلي سود سرشاري را براي هيونداي به ارمغان مي‌آورد اما هيونداي براي دست‌يابي به اهدافي بزرگ‌تر مانند استقلال در تصميم‌گيري و ورود به بازارهاي جهاني با طرح پيشنهادي دولت و مشاركت با جنرال موتورز مخالفت كرد. بعد از آن هيونداي به‌سرعت مسير انتقال فن‌آوري از ساير منابع خارجي را طي كرد و خيلي زود دومين محصول داخلي خود را روانه بازار كرد و در نهايت طي دو دهه بعد به‌عنوان يكي از خودروسازان موفق، خودروهاي خود را در جهان عرضه كرد.( لوازم يدكي هيونداي )

اگر به بندهاي قرارداد اخير ايران خودرو و سايپا با  پژو ــ سيتروئن فرانسه نگاهي انداخته شود، مشاهده مي‌گردد كه اين قراردادها در مقابل قراردادي كه جنرال موتورز به‌دنبال انعقاد آن بود بسيار ضعيف‌تر هستند و آورده‌هاي تكنولوژيك كمي براي صنعت خودروي ايران دارند، اما با وجود اين، هيونداي به‌دليل آنكه برنامه توسعه جهاني خود را دنبال مي‌كرد و معتقد بود كه شراكت با خودروساز خارجي او را از توسعه مستقل بازمي‌دارد هرگز به آن تن نداد و سياست‌هاي توسعه جهاني خود را پيگيري نمود.( لوازم يدكي هيونداي )

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.