چهارشنبه ۱۷ شهریور ۹۵ | ۱۰:۱۵ ۳۴ بازديد
يك روانشناس ميگويد: والدين اولين و اصليترين عامل ايجاد لجبازي در كودكان بوده و نوع برخورد با فرزندان از اهميت بسياري برخوردار است.
يك روانشناس ميگويد: والدين اولين و اصليترين عامل ايجاد لجبازي در كودكان بوده و نوع برخورد با فرزندان از اهميت بسياري برخوردار است.
فرشته كريمي روانشناس كودك گفت: مهمترين عاملي كه ويژگي لجبازي را در كودكان ايجاد و تقويت ميكند، نوع برخورد پدر و مادر با فرزندشان است.
كريمي در ادامه افزود: زماني كه پدر و مادر نتوانند قوانين خانه را به طور كامل مديريت كنند، اين تصور در كودكان ايجاد ميشود كه مي توانند هر كاري انجام دهند و از آزادي بي حد و حصر برخوردارند.
وي تصريح كرد: زماني كه پدر و مادر خواسته و رفاه فرزندانشان را در اولويت قرار داده و آنها را نسبت به خواسته هاي خودشان ترجيح ميدهند، به مرور زمان كودك ياد مي گيرد همه چيز بايد حول محور او بچرخد و موضوعات ديگر صرفاً حاشيه است.
كريمي اضافه كرد: وقتي كودك شروع ميكند به جيغ و فرياد زدن، معمولاً پدر و مادر براي ساكت كردن فرزندشان، خواسته او را برآورده ميكنند. اين مسئله باعث مي شود فرزند آنها لوس بار بيايد و در آينده نتواند از پس مشكلات خود برآيد. چنين كودكاني در آينده در برقراري روابط با ديگران دچار مشكلات فراواني ميشوند.
وي اظهار كرد: با ورود به مدرسه مشكلات اين كودكان آغاز مي شود. كودكان لوس و لجباز در مهد كودك، مدرسه و اجتماع هاي كوچك فاميلي معمولا طرد مي شوند و همين مسئله مي تواند ضربه احساسي بدي را به آنها وارد كند.
اين روانشناس بيان كرد: به طور كلي پدر و مادر براي اينكه فرزندانشان از اين حالت خارج شوند بايد نسبت به قوانيني كه در حد توان فرزندشان وضع مي كنند، جديت بيشتري داشته باشند. اين بدان معنا است كه كودك نبايد احساس كند مي تواند از انجام قوانين شانه خالي كند.
وي در خصوص رفتار مناسب پدر و مادرها با فرزندانشان توصيه كرد: والدين بايد در تمام حالات با فرزندشان به يك شيوه رفتار كنند. به عبارتي اگر كودكي فرياد مي زند و پا بر زمين مي كوبد، پدر و مادر بايد اين حركت او را نديد بگيرند و فكر نكنند كه با انجام چنين رفتاري بلافاصله بايد خواسته او را محقق كنند. از طرفي كودك بايد بفهمد كه پدر و مادر مي توانند شرايط را كنترل كنند تا فكر نكند با جيغ و فرياد مي تواند آنها را متقاعد به انجام خواستههايش كند.
كريمي در ادامه صحبتهايش تصريح كرد: والدين بايد بدانند كه هيچ بچه اي لوس به دنيا نمي آيد و اين پدر و مادرها هستند كه بچه ها را لوس و لجباز بار مي آورند. همچنين رفتار صحيح پدر و مادر است كه مي تواند بچه ها را از اين حالت نجات دهد.
وي با تاكيد بر اينكه بيتفاوتي پدر و مادرها نسبت به اين ويژگي در فرزندانشان شيوه مناسبي نيست، افزود: در واقع پدر و مادرها با بي توجهي به رفتارهاي نامناسب اجتماعي فرزندشان به مشكلات بزرگتري دامن ميزنند به طوري كه فرزند در آينده بسيار منزوي شده و در روابط دوستانه، زناشويي و كاري خود شكست مي خورند.
اين روانشناس كودك تنبيه بدني و تحقير كودكان لجباز را به دليل جريحهدار شدن احساسات و توقعاتشان نامناسب خواند و اضافه كرد: بهترين نوع تنبيه، قهر كردن با فرزند بوده و در صورت مشاهده رفتار نامناسب بايد او را براي مدتي از شرايط دلخواهش محروم كرد. از طرفي نبايد نسبت به رفتارهاي نامناسب فرزند بيتفاوت بود. بر اين اساس تشويق رفتار صحيح در شرايطي كه فرزند به درستي رفتار ميكند و تذكر شفاهي در مورد رفتارهاي نامناسب نقش بسزايي در پرورش ويژگي هاي صحيح اخلاقي آنها دارد.
كريمي با بيان اينكه خانواده ها در برخورد با كودكان بايد حد اعتدال را برقرار كنند، يادآور شد: محبت و توجه بيش از حد و همچنين بي توجهي پدر و مادر به كودك هر دو مي تواند به آينده فرزندشان لطمه وارد كند.