سه شنبه ۱۲ مرداد ۹۵ | ۱۲:۴۲ ۳۸ بازديد
اكثر باورهاي متداول درمورد مغز مردها براساس تحقيقات انجام گرفته روي مردهاي سن ۱۹ تا ۲۲ سال است، ولي مغر مردها در طول عمرشان تغييرات زيادي ميكند.
اكثر باورهاي متداول درمورد مغز مردها براساس تحقيقات انجام گرفته روي مردهاي سن ۱۹ تا ۲۲ سال است، ولي مغر مردها در طول عمرشان تغييرات زيادي ميكند.
اكثر باورهاي متداول درمورد مغز مردها براساس تحقيقات انجام گرفته روي مردهاي سن ۱۹ تا ۲۲ سال است، كسانيكه هنوز تحصيلات دانشگاهيشان را هم به پايان نرساندهاند و در اين تحقيقات براي درآوردن خرج روزمره و دانشگاهشان شركت ميكنند. ولي مغر مردها در طول عمرشان تغييرات زيادي ميكند. اينجا درمورد باورهاي نادرست متداول صحبت ميكنيم. آنوقت خواهيد فهميد كه مردها تا چه اندازه دربرابر تنهايي آسيبپذير هستند و چرا تا اين اندازه روي پيدا كردن راهحل متمركزند.
مردها هم دوست دارند ازدواج كنند
زنها دوست دارند زندگيشان سر و سامان پيدا كنند ولي مردها دوست ندارند متعهد شوند و دلشان ميخواهد آزاديشان دست خودشان باشد. شايد اين يكي از بزرگترين باورهاي نادرست درمورد مردها باشد كه از گرايش امريكاييها به استفاده از داوطلبان بسيار جوان براي تحقيقات انجام گرفته ناشي ميشود.
در يك تحقيق انجام گرفته در بوليوي نشان داده است كه خيانتها معمولاً تا قبل از سن ۳۰ سالگي آقايان اتفاق ميافتد. براساس اين تحقيق، بعد از ۳۰ سالگي مردها ديگر سرگرم تامين معاش خانوادهشان ميشوند. البته متعهد شدن براي بعضي از مردها سختتر از بقيه است – مشكلي كه براساس تحقيقات ميتواند ريشه ژنتيكي داشته باشد. مردهايي كه «ژن بيبندوباري» ندارند، تقريباً ۶۰ درصد جامعه را تشكيل ميدهند و احتمال ازدواج كردنشان بيشتر است.
رئيس كيه؟
سلسلهمراتبهاي ناپايدار اضطراب زيادي براي مردها ايجاد ميكند. ولي يك زنجيره مشخص از دستورات، مثل دستوراني كه در ارتش و بسياري محيطهاي كاري تمرين ميشود، سطح تستوسترون آنها را پايين آورده و خشونت مردها را كنترل ميكند.درگير شدن با ايجاد سلسلهمراتبها كه از سن ۶ سالگي براي مردها شروع ميشود، باعث ميشود مردها سعي داشته باشند هميشه خودشان بالادست رفته و بقيه را پاييندست خود بدانند.
پدر شدن
مغز مردها ماهها قبل از اينكه پدر شوند، آماده همكاري كردن ميشود. در بدن پدرهاي آينده تغييرات هورموني اتفاق ميافتد – پرولاكتين در آنها بالا رفته و تستوسترون پايين ميآيد – و همين باعث ميشود رفتاري پدرانه پيدا كنند.فرومونهاي زن باردار به همسرش هم سرايت كرده و باعث ميشود مردها هم دچار تغييراتي اساسي شوند. حتي قبل از اينكه زن حامله شود، فرومونهاي مرد باعث ميشود در مغز زن نورونهاي مادر خوب فعال شود.
مغز بالغ مردانه
در طول دوره تكامل، مردها در زمان جواني نياز به رقابت بر سر مقام و همسر و در زمان بلوغ نياز به تاكيد بر پيوند و همكاري داشتهاند. خود مردها هم اين را تاييد ميكنند؛ و تحقيقات روانشناختي نشان داده است كه جلو افتادن از رقبا در سنين بالاتر جذابيتي براي مردها ندارد. درمقابل، آنها توجه بيشتري به روابطشان و بهتر كردن جامعه نشان ميدهند.
اين تغيير احتمالاً به خاطر كاهش تدريجي سطح تستوسترون با بالا رفتن سن در آنها ايجاد ميشود. تحقيقات نشان داده است كه مردهايي كه سطح هورمون تستوسترون در آنها بالاتر است، در رقابت بهتر هستند و آنهايي كه سطح پايينتري از تستوسترون دارند در رقابتهايي كه نيازمند همكاري تيم و گروه است بهتر عمل ميكنند.
بازي كردن با بچهها
تحقيقات نشان ميدهد روشهاي خاص مردها براي بازي كردن با بچههايشان كه در آنها حركات ناگهاني و اذيت كردن بيشتر است، باعث ميشود بچهها بهتر ياد بگيرند، اعتمادبهنفس بالاتري پيدا كنند و بتوانند خودشان را بهتر براي دنياي واقعي آماده كنند.
تحقيقات متعددي نشان ميدهد كه پدرهايي كه نقش فعالي در بزرگ كردن فرزندانشان دارند سطح پايينترين از تستوسترون دارند. بااينكه هنوز مشخص نيست كه سطح هورمون است كه موجب اين رفتار ميشود يا برعكس ولي محققان بر اين عقيدهاند كه تكامل به نفع اين پدران بوده است. بچههاي انسان جزو نيازمندترين بچهها بين موجودات هستند و پدران خوب شانس اين را دارند كه بچهها و البته ژنشان باقي بماند.
دفاع از قلمرو
بخشي از كار مردها دفاع از قلمروشان است. البته نياز به تحقيقات بيشتري بر روي انسانها است ولي در پستانداران نر ديگر قسمت «دفاع از قلمرو» بسيار بزرگتر از همسران مادهشان است. بااينكه زنان هم احساس مالكيت دارند، ولي مردها وقتي با تهديدي نسبت به زندگي عشقي يا قلمروشان روبهرو ميشوند، احتمال برخورد خشونتآميز بيشتري دارند.
از دل برود هر آنكه از ديدهشان برفت
تستوسترون كه بيشتر با خشونت و دشمني مرتبط دانسته ميشود، هورمون جنسي هم هست. و اين ميل در مردان شش برابر زنان است. محققان دريافتهاند كه تستوسترون بخش كنترل ضربه در مغز را دچار اخلال ميكند. بااينكه هنوز نياز به تحقيقات بيشتر است ولي همين توضيح ميدهد كه مردها تا زماني كه زني جلو چشمشان است به او فكر ميكنند و وقتي از ديدشان خارج ميشود، از ذهنشان هم بيرون ميرود.
تمركز بر راهحل
بااينكه خيلي از تحقيقات نشان ميدهد كه زنها بسيار دلسوزتر از مردها هستند ولي اين كاملاً صحت ندارد. سيستم دلسوزي و همدردي در مغز مردها وقتي كسي استرس دارند يا دچار مشكل شده است، واكنش ميدهد. ولي بخش «حل كردن مشكل» در ذهنشان خيلي زود غلبه ميكند. اين باعث ميشود كه به جاي نشستن با آن فرد و همدردي كردن با او، برايش به دنبال يك راهحل باشند.
آسيبپذيري در برابر تنهايي
بااينكه تنهايي ميتواند براي سلامتي و مغز همه ايجاد مشكل كند، مردان در سنين بالاتر آسيبپذيرتر هستند.مردها براي مشكلاتشان كمتر از زنها كمك ميگيرند كه اين موجب تنهاتر شدن آنها ميشود و اين مدارهاي اجتماعي مغز آنها را دچار مشكل ميكند.زندگي كردن با زنها براي آنها بسيار مفيد است. مرداني كه در روابط بادوام هستند، سالمتر بوده، بيشتر عمر كرده و سطح هورمونهايشان نشان ميدهد كه ميزان اضطراب كمتري دارند.
زنها براي غدد جنسي مردها هم مفيد هستند. تحقيقي كه در سال ۲۰۰۹ انجام گرفت نشان داده است كه موشهاي نري كه با موشهاي ماده زندگي ميكنند نسبت به موشهاي نري كه تنها زندگي ميكنند، براي مدت طولانيتري بارور ميمانند.
احساسيتر
بااينكه معمولاً زنان جنسيت احساسيتر قلمداد ميشوند، ولي نوزادان پسر معمولاً واكنشهاي احساسي بيشتري نسبت به نوزادان دختر داده و احساساتشان را بيشتر ابراز ميكنند. مردان بزرگسال هم واكنشهاي احساسي قويتري دارند ولي قبل از اينكه از اين احساسات آگاهي داشته باشند. وقتي اين احساسات به خودآگاه آنها ميرسد، سعي ميكنند روي آن سرپوش گذاشته و نشانش ندهند.
پسرها در جواني ياد ميگيرند كه احساساتشان را پنهان كنند، چون اگر آنها را نشان دهند، به نظر فرهنگ و جامعه مردانه نيست. ولي سرپوش گذاشتن بر روي احساسات هم واكنش «جنگ و گريز» را در آنها فعال ميكند. واكنش قوي مرد و سركوب متعاقب آن او را براي برخورد با يك تهديد آماده ميكند.